Garip zamanlar bunlar..Ansızın girivermez hayatına..Böyle yavaştan ve bağıra bağıra gelir.Çarpıcagını bildiğin halde gazdan çekemezsin ayağını..Önüne çıkan engeller,
ezip geçtiklerin,çarpmamak için direksiyon kırdıkların bile fayda etmez son sürat varırsın o yere.Tanıdık bir yerdir orası çünkü; genelde, bir dönemi kapatır ve yeni bir sayfa açar hayatında. Kaçınılmazdır bu gidiş 'Bırak beni artık geri dönmek yok!'ları anlamaz insanlar sen avaz avaz söylerken.Hepsi bir umut sayar benliğini.. Halbuki senin o an kurtarılmaya ihtiyacın yoktur, istemiyorsundurda zaten.. Çünkü sen istediğin sürece hipnoza girersin! En fazla girmiş gibi yaparsın! İstediğinde tekrar ayakların yere basar çünkü temkin senin göbek adındır.. Kontrollü olmak bir tercih işimidir ki? Hiç sanmıyorum!
Sen Sayınherşeyibilen! Bilmiyorsun ki senin en çok rahatsız olduğumu düşündüğün sey,benim sende sevdiğim TEK şeydi!Beni sana bağlayan en kalın düğümdü! Sarfedilen sözler yapışıp kalır diye mi bilmem, düşünüyorum o gunden beri neydi bende sana ket vuran? Olması gereken herşey halihazırda orada dururken,bana düşen çantamı alıp çıkmaktı değil mi? Yalan yok ben istedim senle olmayı..Hani anlatılmıyordu ya kalpteki görünüşte herşey hazırken bir tek içimdeki boşluğu göremedin sen.Sen böylesine doluykende normaldi zaten görememen..Neyse bence biz zaten varıcağımız yeri hissediyor,gözlerimizin renkten düşeceğini görüyordukta, şekli ve zamanı
belirsizdi.Sağlıklı soluklar bize göre değildi ya saatlerce tartışıp bir hayat öpücüğü ve 5 avuç kalp masajıyla kendimize gelirdik.Yaşamak istediğim bu değildi, bu yüzden ölüme yakın soluklar tam benlikti! Sıkılmakta senin en doğal hakkın!

Nihayetinde benle ya da bensiz dünya döner..Hem ağzının içine düşenler gani ganiyken işin ne ki burada?Çok bile durdun,ruhun ve bedeninle iyi yolculuklar..