
Karanlık odamda önümde yanlışlarla,pişmanım ne yer ne de gök farkında..Dürüstülüğünün sonucu bu.Benliğimde aradığın kadar karanlık değil ruhum hatta belki sen çok parlaksın bilmiyorum..Şaşırma!-Benli cümleler kurmaya alışık değil bu zihin.Neden uğraşıyorsun söyle neden?Kulak ver insanların öğütlerine,bu yolda heba ettiklerine.Sonu yok ki bunun. .Sen mantığını tamamen terketmiş evine döner halinle naptığını bilirken ben,tüm mantığıma sarılmış halimle ne yapıcağımı bilemiyorum.Neden uğraşıyorum,ne zaman bu kadar bencilleştim anlayamıyorum.Bi'yerlerde bir aşk kıpırtısı olsa bilirim peki ama AŞK değilse ne?Bilemiyorum bu yüzden vazgeç işte.-Bu boktan oyunda hepimizin zokası bir başkasının elinde.Herkes bir başkasının ipini tutmuş, hem katil hem maktul bir yaşam sürüyor.İnan kafam karışıyor-iki yapboz parçasının uyumlu kıvrımlarını bir araya getirmekten kaçıyorum-güzel bir şeylerin kokusunu alabilmeme rağmen birşeyin parçası olma fikri miğdemi bulandırıyor.YANLIŞ ZAMAN anlıyor musun! Aldığım darbeyle yaşadığım sarsıntı ve kırıp döktüklerimle karanlık odamdayım şimdi.Araladığın kapıyı zorlama artık, n'olur git burdan.